Reisverslag Cor van Meerwijck

Via een vriend van mij (Ad) ben ik in contact gekomen met Jan.

Op 12 oktober vanaf het huis van Jan naar Roemenie, op het vliegveld in Boekarest deed ik mijn eerste ervaring op van Roemenie. Het treinstation was verschrikkelijk, wat een drama ten opzichte van Nederland. Na een overnachting in Boekarest, op naar Focsani, waar we overnachten in een pand van het Rode Kruis. Door Rodica Davidean, hoofd van het Rode Kruis werden we warm onthaald.

We zijn elke dag wel ergens op bezoek geweest, bij scholen, bejaardenhuizen en gebieden waar zigeuners wonen. Mijn hart draaide om, bij wat ik daar zag. De school van Jan in Beciu heeft mij geraakt, ja ik dacht daar doe je het voor, voor die kids.

Wij hadden Mats, Nathan, Effie, Kaylee en Chevennety bij ons, kinderen van de school waar Jan werkt. Mijn vraag is, hoe hebben zij dit allemaal opgenomen.

Wie mij bij is gebleven in Roemenie, is Magdalena. Een doofstom meisje maar wel een lieverd.

Wat ik heb gezien in Roemenie is met geen pen te beschrijven, je moet het zien, ruiken en horen, dan weet je wat de mensen daar mee maken. Het zal lang duren voordat Roemenie een welvarend land zal zijn, maar eens zal het goed komen.

Hierbij wil ik Hennie bedanken voor haar goede zorgen, Jan voor de organisatie, Ad voor de gezelligheid en de kids voor het leven in de brouwerij.

gr Cor van Meerwijck